Anoreksja - potrzeba kontroli

Osoby cierpiące na anoreksję mają silną potrzebę kontroli, która przejawia się w różnych aspektach życia, nie raz stanowiąc destrukcyjną siłę.

  W jaki sposób anoreksja daje poczucie kontroli?

 Najbardziej oczywisty sposób sprawowania kontroli to ograniczanie ilości spożytych pokarmów, czyli coś co w kulturze konsumpcyjnej jest niezwykle trudne do osiągnięcia. Stąd wynika poczucie wyższości i siły u osób z anoreksją. Kontrola nad jedzeniem pomaga osobie z anoreksją kontrolować innych ludzi. Naturalną rzeczą jest, że rodzice dyscyplinując, nagradzając i karając swoje dzieci sprawują nad nimi kontrolę. Jeżeli dziecko ma anoreksję i odmawia posiłków, rodzice nie są w stanie zmusić go do jedzenia, zaczynają odczuwać frustrację z powodu swojej bezsilności. W ten sposób chore na anoreksję dziecko kontroluje emocje swoich rodziców. Kolejny aspekt kontroli w anoreksji to plan dnia. Kolejne dni stają się powieleniem schematu, w którym główną rolę gra unikanie jedzenia. Podobnie jest z ćwiczeniami fizycznymi, pomiarami wagi, które są wpisywane w codzienną rutynę. Anoreksja pozwala kontrolować rozwój dorastającego pacjenta. Związane z anoreksją konsekwencje fizyczne niedożywienia w przypadku osób w okresie dojrzewania powodują wstrzymanie tego procesu. Dla kobiet oznacza to unikanie rozwoju seksualności, powód, aby nie zawracać sobie głowy wchodzeniem w relacje z płcią przeciwną. I wreszcie kontrola emocjonalna - nieokazywanie gniewu, frustracji, zdenerwowania. Wszystkie emocje są tłumione wewnątrz, i właściwie jedynym sposobem, aby wywołać jakąś bardzie żywą reakcję jest konfrontacja odnośnie głodzenia się czy nadmiernego wysiłku.

  Dlaczego poczucie kontroli w anoreksji to tylko złudzenie?

 Jedną z przyczyn dlaczego poruszenie tematu głodówki wywołuje reakcję emocjonalną ze strony anorektyczki to uświadomienie jej tą drogą, że w rzeczywistości nie ma ona żadnej kontroli. Osoby z anoreksją są przekonane, że bez anoreksji ich życie ległoby w gruzach, że bez anoreksji nie byliby dostatecznie silni aby przetrwać, ponieważ to zaburzenie odżywiania nadaje sens ich istnieniu, jest spoiwem łączącym wszystkie aspekty życia. Trzeba powiedzieć wyraźnie - jeżeli czyjeś życie koncentruje się wokół jedzenia, wszystkie dziedziny życia - związki, relacje z innymi ludźmi, praca, szkoła, zainteresowania, obowiązki, przyjemności - są podporządkowane unikaniu jedzenia, to znaczy, że taka osoba utraciła kontrolę nad swoim życiem.

  Jest nadzieja!

 Na szczęście anoreksja nie musi kończyć się w najgorszy możliwy sposób, czyli śmiercią. Gdy osoby z zaburzeniami odżywiania zaczynają podejmować własne decyzje, niezależnie od ich choroby, są w stanie odkryć jak wiele różnych rzeczy można przeżyć i doświadczyć. Z czasem prawdziwe życie zaczyna być postrzegane jako bardziej atrakcyjne niż anoreksja. A to jest bardzo silnym źródłem motywacji i nadziei. Pierwszym krokiem odzyskiwania kontroli dla osoby z anoreksją powinno być przyjęcie pomocy ze strony najbliższych i specjalistów zajmujących się leczeniem. Ironicznie - pierwszy krok do odzyskania życia, to oddanie kontroli nad anoreksją w inne ręce.